Wypadek przy pracy – podstawowe informacje

Wypadek przy pracy, czyli nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą. Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1773, z późn. zm.)

Za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą:

  1. podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych;
  2. podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia;
  3. w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

Na równi z wypadkiem przy pracy traktuje się wypadek, któremu pracownik uległ (art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych):

  • w czasie podróży służbowej, chyba że wypadek spowodowany został postępowaniem pracownika, które nie pozostaje w związku z wykonywaniem powierzonych mu zadań;
  • podczas szkolenia w zakresie powszechnej samoobrony;
  • przy wykonywaniu zadań zleconych przez działające u pracodawcy organizacje związkowe.

Rodzaje wypadków przy pracy

W kategorię wypadków przy pracy wpisuje się wiele różnorodnych zdarzeń. Dzieje się tak wtedy, kiedy mamy do czynienia z wypadkiem:

  • ciężkim: skutkującym uszkodzeniem ciała, naruszeniem podstawowych funkcji organizmu, zapadnięciem na chorobę zagrażającą życiu, chorobę nieuleczalną lub psychiczną, utraceniem zdolności do wykonywania zawodu czy trwałym oszpeceniem/zniekształceniem ciała,
  •  śmiertelnym: w wyniku którego pracownik ponosi śmierć,
  • zbiorowym: w wyniku którego szkodę poniosły co najmniej dwie osoby, z tego samego powodu i w tym samym czasie.

Wypadek w drodze do pracy

Za wypadek w drodze do pracy lub z pracy uważa się (art. 57b ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych) nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana. Jednakże uważa się, że wypadek nastąpił w drodze do pracy lub z pracy, mimo że droga została przerwana, jeżeli przerwa była życiowo uzasadniona i jej czas nie przekraczał granic potrzeby, a także wówczas, gdy droga, nie będąc drogą najkrótszą, była dla ubezpieczonego, ze względów komunikacyjnych, najdogodniejsza.
Za drogę do pracy lub z pracy uważa się oprócz drogi z domu do pracy lub z pracy do domu również drogę do miejsca lub z miejsca:

  • innego zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego;
  • zwykłego wykonywania funkcji lub zadań zawodowych albo społecznych;
  • zwykłego spożywania posiłków;
  • odbywania nauki lub studiów.

Pierwszym krokiem po nastąpieniu wypadku przy pracy powinno być natychmiastowe powiadomienie przełożonego o zaistniałej sytuacji oraz zabezpieczenie miejsca zdarzenia i (jeżeli to konieczne) udzielenia pierwszej pomocy poszkodowanemu. W dalszej kolejności zadaniem pracodawcy jest sporządzenie protokołu powypadkowego i dostarczenie go poszkodowanemu oraz Inspekcji Pracy. Na jego podstawie poszkodowany pracownik lub jego rodzina mogą domagać się roszczeń z tytułu wypadku przy pracy.

 

Jeżeli jesteś zainteresowany rozliczaniem czasu pracy w systemie temu dedykowanym, zapraszamy do kontaktu.

 

 

Autor: Sandra Wardecka