Limit godzin ponadwymiarowych – niepełnoetatowiec
Niepełnoeatatowiec to pracownik zatudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy. Zatrudnienia pracownika na część etatu rodzi poważne komplikacje z rozliczaniem czasu pracy takiej osoby. Warto pamiętać, że u niepełno etatowca mogą wystąpić dwa rodzaje dodatkowej pracy. Poza klasycznymi nadgodzinami osoby takie niejednokrotnie wykonują pracę w godzinach ponadwymiarowych. Wpływ na ich rozliczenie wywiera ponadto treść umowy o pracę, gdyż w przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy strony powinny określić w niej limit godzin ponadwymiarowych, po którego przekroczeniu pracownik będzie miał prawo do dodatków do normlanego wynagrodzenia jak za pracę w nadgodzinach. Wszystko to powoduje, że prawidłowe rozliczenie dodatkowej pracy niepełno etatowca przysparza większych trudności praktycznych niż w przypadku pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy.
Obowiązkiem stron stosunku pracy zawartego na część etatu jest określenie w umowie
o pracę dopuszczalnej liczby godzin pracy. Celem ustalenia limitu takiej pracy jest przyznanie pracownikowi, prawa do dodatku do normlanego wynagrodzenia jak za pracę
w godzinach nadliczbowych. Na tym kończy się regulacja ustawowa, pozostawiając pracodawcom swobodę w zakresie zasad ustalania dopuszczalnej liczby godzin pracy ponad wymiar.
Decydując się na konkretną regulację, warto pamiętać, że limit godzin ponadwymiarowych powinien być równy lub wyższy od wymiaru czasu pracy.
W przeciwnym razie będzie on bowiem nabywał prawo do dodatków jak za nadgodziny również za część godzin zaplanowanych w ramach obowiązującego go wymiar etatu.
Z drugiej strony limit musi być niższy od powszechnie obowiązujących norm czasu pracy. Czyli 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w przeciętnym okresie rozliczeniowym. Po ich przekroczeniu z mocy prawa mamy bowiem do czynienia z pracą w godzinach nadliczbowych. Za taką pracę, pracownikowi przysługuje czas wolny lub dodatek do normlanego wynagrodzenia. Tym samym postanowienie umowne przyznające prawo do dodatku po przekroczeniu 40 godzin pracy na tydzień byłoby bezprzedmiotowe.
Zależności między limitem a systemem i rozkładem czasu pracy
Określenie limitu godzin ponadwymiarowych u niepełnoetatowca, należy kwalifikować jako obowiązek stron zawierających umowę na część etatu. Sposób określenia tego limitu powinien być dostosowany do systemu i rozkładu czasu pracy, który pracodawca zamierza stosować wobec konkretnego pracownika. Więc nie zawsze będzie możliwa sytuacja, aby we wszystkich umowach zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy limit został określony identycznie. Jeśli wolą pracodawcy jest planowanie podwładnemu pracy
w ramach systemu podstawowego, stale przez 5 dni w tygodniu w wymiarze dobowym zgodnym z uzgodnioną cząstką etatu.
Zatrudnienie w części etatu nie ogranicza swobody pracodawcy w zakresie wyboru systemu czasu pracy, który będzie obowiązywał tego pracownika. Wobec niepełno etatowców można więc stosować także systemy równoważne, pozwalające na planowe przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 12 godzin.
Warto pamiętać, że dopuszczalna liczba godzin pracy ponad wymiar nie może przekraczać norm czasu pracy, czyli w odniesieniu do doby 8 godzin. Możliwość planowego przedłużenia wymiaru nie zmienia normy dobowej, która znajduje zastosowanie wobec pracowników zatrudnionych w równoważnym czasie pracy.
