Kodeks pracy mówi o tym, że każdej zatrudnionej osobie przysługuje corocznie 20 lub 26 dni urlopu wypoczynkowego (w zależności od jej stażu pracy). Pracownik ma obowiązek wykorzystania tego urlopu w tym samym roku kalendarzowym, w którym nabył do niego prawo. Pracownik nie może zrezygnować w urlopu wypoczynkowego w celu otrzymania rekompensaty finansowej. Nie ma również możliwości przekazania urlopu osobie trzeciej. Prawo do wypoczynku jest niezbywalne. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, pracodawca może wysłać pracownika na zaległy wypoczynek bez uwzględniania i planowania terminu z podwładnym. Może to zrobić w sytuacji, gdy zatrudniony zwleka z urlopem wypoczynkowym i zbliża się termin jego wykorzystania.
Zaległy urlop z 2019 roku należy wykorzystać najpóźniej do dnia 30 września 2020 roku.
Jeśli urlop nie zostanie wykorzystany w terminie do 30 września, nie powoduje to utraty prawa do urlopu. Roszczenia ze stosunku pracy, w tym roszczenie dotyczące zaległego urlopu, ulegają przedawnieniu w po 3 latach od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.
