Lekki stopień niepełnosprawności: uprawnienia i przywileje 

W kontekście przepisów prawa pracy wyróżnia się trzy stopnie niepełnosprawności – lekką, umiarkowaną oraz znaczną.
Ich szczegółowe definicje można znaleźć w ustawie z dn. 27 sierpnia 1997 roku.
Warto zwrócić uwagę zwłaszcza na jedną zasadniczą różnicę między stopniem niepełnosprawności lekkim a umiarkowanym i znacznym.

Niepełnosprawność w stopniu lekkim pozwala na zatrudnienie w „zwykłym” zakładzie pracy, gdzie obniżona zdolność do wykonywania pracy będzie rekompensowana przez odpowiednie środki ortopedyczne, pomocnicze czy techniczne.
W przypadku niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym potrzebna jest natomiast dodatkowo pomoc osób trzecich lub zatrudnienie w zakładzie pracy chronionej. Niepełnosprawność w stopniu znacznym pozwala z kolei tylko i wyłącznie na pracę w tego typu zakładzie.

Lekki stopień niepełnosprawności nie daje prawa do dodatkowych 10 dni urlopowych w ciągu roku. Z przywileju tego skorzystać mogą jedynie pracownicy z umiarkowanym lub znacznym stopniem niepełnosprawności.

Stopień niepełnosprawności lekki pozwala pracownikowi skorzystać z dodatkowego czasu przerwy, wynoszącego dokładnie 15 minut. Nie może on wpływać na wielkość otrzymywanego wynagrodzenia. Dodatkowa przerwa dla pracownika może być wykorzystana np. na ćwiczenia usprawniające.

Pracodawca nie ma prawa zmuszać pracownika z orzeczonym stopniem niepełnosprawności do pracy w godzinach nadliczbowych. Praca taka może mieć miejsce, jeżeli zatrudniony dobrowolnie się jej podejmuje oraz nie zostały w stosunku do niej stwierdzone żadne przeciwwskazania natury medycznej.

Co do zasady pracownicy z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności nie mogą pracować nocą. Według przepisów jest to pora między godziną 21:00 a 7:00. Istnieją jednak dwa wyjątki od tej reguły – pierwszy to otrzymanie zgody lekarza (na wniosek pracownika), a drugi to praca przy pilnowaniu.

Pracownika z lekkim stopniem niepełnosprawności obowiązuje ten sam wymiar czasu pracy, co osoby zdrowe – 8 godzin na dobę, a więc 40 godzin tygodniowo. Różnica pojawia się w przypadku umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności – wówczas wartości te wynoszą odpowiednio: 7 oraz 35 godzin.
Skrócenie codziennej pracy o godzinę nie może jednak wpływać na wielkość otrzymywanego przez pracownika wynagrodzenia.

Autor: Sandra Wardecka